Δεν υπάρχω...

  Κάναμε ένα λογοπαίγνιο και σας είπα δυο στίχους από ένα αγαπημένο με την υπογραφή... Βασιλάκης.
Μάλλον δεν καταλάβατε γιατί μίλαγα, οπότε για όποιον... Να το τραγούδι σε στίχους της απίστευτης και αγαπημένης Λίνας.
Φυσικά η σημασία του ρήματος είναι η κυριολεκτική (;), αν και η τελευταία στροφή ταιριάζει και σ' αυτό που λέτε!

Μουσική: Chris De Burgh
Στίχοι: Λίνα Νικολακοπούλου
Πρώτη εκτέλεση: Βασίλης Παπακωνσταντίνου


Ήταν λέει σα να μάκραινε ο δρόμος
Περπατούσες κι είχε πέσει η βραδιά
Και στο πλάι σου εγώ με το βήμα μου αργό
Σε κρατούσα αγκαλιά, μα δε σε είχα

Σου μιλούσα προχτές όλη νύχτα
Κι εσύ μ' άκουγες ίσκιος κρυφός
Κι όπως μπαίνει η φωνή μες στου τρόμου τη σκηνή
Μου 'πες: «Σβήσε το φως. Καληνύχτα.»

Σαν γυαλί μες στο χέρι της πόλης
Τα φιλιά μου ματώνω όπου βρω
Τα μεσάνυχτα εγώ σε σκοτώνω και ζω
Μα από κάπου μακριά η φωνή σου ξανά
να μου λέει: "Είμαι εδώ, μα δε σε βρήκα"

Στο χέρι μου εσύ σαν σημαιάκι που νικάει
Μαργαρίτα από νέον μ' αγαπάει και με σκορπάει
Και σκιές κοριτσιών σαν κι εσένα μου γελούν
Μόλις πάρει να χαράξει τρεις φορές θα μ' αρνηθούν

Δεν υπάρχω, δεν υπάρχω, δεν υπάρχω.
Δεν υπάρχω κι είμαι εδώ.

Πατάω -δες- στο ηλεκτροφόρο σου σκοινί
Με το όχι σου για δίχτυ σε μια πίστα αδειανή
Και αυτά τα μάτια που με πάνε στο κενό
Όλη νύχτα τα πληρώνω πριν χαράξει στα χρωστώ

Δεν υπάρχεις, δεν υπάρχεις, δεν υπάρχεις
Δεν υπάρχεις κι είσαι εδώ

Things ain't like they used to be...

  Είναι πια οι "εκδρομές" (=μορφωτικές) μαζί σας όλο και πιο λίγες - λόγω υποχρεώσεων και αναγκαστικής παραμονής στο σχολείο. Κι έτυχε να μη γνωρίζω ούτε ποια τμήματα θα "συνόδευα", αφού είχα την προηγούμενη μέρα μια αναποδιά. Όταν είδα το πρωί την κατάσταση, ήταν αργά. Ήθελα να χαρώ, μα δεν μπορούσα, αφού ήξερα καλά ότι θα πίστευαν πως εγώ το είχα κανονίσει. Και φυσικά όσους όρκους και να πάρω... μάταιο. Τέλος πάντων, αθεράπευτα εκδρομικός και υπερβολικά καλομαθημένος από την αγάπη των παιδιών μου όλα αυτά τα χρόνια, είπα "θα περάσουμε καλά!". Και ο δρόμος  ήταν με τραγούδια και γέλια σπαρμένος, με πειράγματα και αστεία. Μέχρι την επιστροφή, όταν υπέκυψα στην "αγάπη" κι όχι στον εγωισμό.
Ναι - δεν είχα ξανακούσει ποτέ το Ωχ! της αγανάκτησης που ανέβαινα σ' ένα σχολικό. Μέχρι σήμερα μόνο φωνές ενθουσιασμού και εκδηλώσεις χαράς που "είσαστε μαζί μας!".
Όχι - ποτέ δεν κάθομαι μπροστά, αλλά πίσω με τα παιδιά "μου" (ρωτήστε, αν ξεχάσατε τόσο γρήγορα...).
Ναι - πάντα περνάω τέλεια μαζί σας και νόμιζα πως κι εσείς το ίδιο...
Κι έφυγα. Και κάθησα μπροστά. Και ακόμα και το βλέμμα μου προς τα πίσω ήξερα πως ενοχλούσε.
Νιώθουν όλοι έτσι; Όχι και το ξέρω. Άλλωστε κάποιοι που νοιάζεστε σπεύσατε να μου μιλήσετε και να έρθετε μπροστά.
Θα έπρεπε να με πειράξει; Μάλλον όχι. Μα... τέλος πάντων.
(Απλώς είναι τόσο "κοντά" η επιστροφή από τη Μονεμβασιά...)

Πάντως, γενικά πέρασα πολύ ωραία κι αν το τίμημα είναι από εδώ και μπρος αυτό, τότε είμαι έτοιμος να το καταβάλλω.

Υ.Γ. 1 Εύα μου, σε ευχαριστώ για τα τραγούδια σου, για τα αστεία σου και... που "καταλαβαίνεις".
 2 Valerie m, πέρασε πολύ ώρα, για να καταλάβω με τι γέλαγες... (Εεεμμμ! Τι να πω; Καλά που δεν είδες πόσο κοκκίνησα, όταν το κατάλαβα!)
 3 Ευχαριστώ και Εσένα για την κάρτα που μου "πρόσφερες". Προφανώς τα έχεις καταλάβει ΟΛΑ! (... Και καλά! Δηλ. Σε ευχαριστώ που... δεν έχεις καταλάβει ΤΙΠΟΤΑ!)
4 Υπόσχεση: στη Σύρο - πρώτα ο Θεός - όπως με θέλουν αυτοί που με αγαπούν κι όπως δεν με φαντάζονται αυτοί που με μισούν...

Westlife-I get weak

Τραγούδι των Westlife εδώ;  Τραγούδι των Westlife εγώ; Φαίνεται πως η εκδίκηση είναι πιάτο κρύο, Danauba m, και να που ο δάσκαλος πήρε το μάθημά του. Δημοσιεύεται, λοιπόν, επειδή με έκανε...  "να κοιμηθώ στο πάτωμα, να κλείσω και τα μάτια, γιατί υπάρχουν κι άτομα που γίνονται, που γίνονται... κομμάτια..." . Σ' ευχαριστώ!

I Get Weak 

My love
My heart
Oh bruised and broken all alone
When we're apart I die inside
Oh this room is like a battlefield of love tonight

I know I should be stronger but I lose all control
Fighting with myself tryin'a hide what
You don't know

Chorus
But I get weak
I'm giving it all away
I know it's not wise to leave myself so open but
All the rules get broken in your eyes
I give it all up to you
And everything that's been keeping me together
Brings me to my knees
I get weak

One look one touch
Oh I'm helplessly pretending
You don't mean that much
It gets so hard
The waiting here forever with this shattered heart

Lying to myself tryin'a act like I don't care
The way it's killing me every time
That you're not there

Coz I get weak
I'm giving it all away
I know it's not wise to leave myself so open but
All the rules get broken in your eyes
I give it all up to you
And everything that's been keeping me together
Brings me to my knees
I get weak

I get weak
And all the walls I've been building up
Crack and then break when you're around
I get weak
Nothing I do to fight it matter now


But I get weak
I'm giving it all away
I know it's not wise to leave myself so open but
All the rules get broken in your eyes
I give it all up to you
And everything that's been keeping me together
Brings me to my knees
I get weak

I get weak, I get weak
And all the rules get broken in your eyes
I give it all up to you
And everything that's been keeping me together
Brings me to knees
I get weak